- spolszczyć
- spolszczyć {{/stl_13}}{{stl_17}}ZOB. {{/stl_17}}{{stl_7}}spolszczać {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
spolszczyć
Look at other dictionaries:
spolszczyć — dk VIb, spolszczyćczę, spolszczyćczysz, spolszcz, spolszczyćczył, spolszczyćczony spolszczać ndk I, spolszczyćam, spolszczyćasz, spolszczyćają, spolszczyćaj, spolszczyćał, spolszczyćany 1. «uczynić Polakiem, nadać czemuś cechy polskie;… … Słownik języka polskiego
spolszczać — → spolszczyć … Słownik języka polskiego
spolonizować — dk IV, spolonizowaćzuję, spolonizowaćzujesz, spolonizowaćzuj, spolonizowaćował, spolonizowaćowany «uczynić Polakiem; nadać czemuś cechy, właściwości polskie; spolszczyć» spolonizować się «stać się Polakiem, przejąć polską kulturę i zwyczaje, ulec … Słownik języka polskiego
s- — «przedrostek będący odpowiednikiem przedrostka z przed spółgłoskami bezdźwięcznymi, z wyjątkiem s, sz, ś (si), ć (ci)» 1. «tworzący czasowniki pochodne» a) «nadający charakter dokonany czasownikowi niedokonanemu, np. chować schować, karcić… … Słownik języka polskiego
spolszczeć — dk III, spolszczećeję, spolszczećejesz, spolszczećej, spolszczećczał, spolszczećczeli «stać się Polakiem, nabrać cech polskich, spolonizować się, spolszczyć się» … Słownik języka polskiego
spolszczenie — n I 1. rzecz. od spolszczeć, spolszczyć. 2. lm D. spolszczenieeń rzad. «to, co zostało spolszczone; przekład na język polski» … Słownik języka polskiego
spolszczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, spolszczaćam, spolszczaća, spolszczaćają, spolszczaćany {{/stl 8}}– spolszczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, spolszczaćczę, spolszczaćczy, spolszczaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spolszczenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. spolszczyć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}spolszczenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. spolszczenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} przekład, tłumaczenie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
